Περι Ομολογίας Πίστεως..
Κατα Ματθαίον , κεφάλαιο Ι'
32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·
33 ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ἀλλά τὶς ἀλήθειες Τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τὶς θίξετε. Γιατὶ δὲν εἶναι δικές σας. Ἡ πίστη Τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας νὰ τὴν κάνωμε ὅ,τι θέλουμε.
Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Απο την σύγχρονη ομολογία του Αγιορείτη γερ.Σαββα Λαυριώτη (Ιουλιος 2016)..
"σέ θέματα Πίστεως καί ἀνηθικότητας, δέν κάνουμε ὑπακοή, ἀλλά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῶν Πατέρων, καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐμένα Πατέρες, μέ καταδικάζετε ἄλλη μία φορά γιά ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά, διότι εὐθαρσῶς δηλώνω τήν ἀντίθεσή μου μέ τά αἱρετικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. ..... Τέλος, δηλώνω ὅτι, χάριτι Θείᾳ, παραμένω ἀπόλυτα σταθερός καί σύστοιχος σέ ὅλα ὅσα οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ Ἁγιορεῖτες Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῆς Πίστεώς μας καί οἱ σύγχρονοι ἁγιορεῖτες γεροντάδες καί ἡγούμενοι, καθώς καί ἡ Ἱερά Κοινότης, διετύπωσαν καί ὡμολόγησαν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, κατά τῶν αἱρέσεων καί δή τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῶν συγχρόνων οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, γιά αὐτό καί διακόπτουμε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου."
εδω ολόκληρη η ομολογία του γερ.Σαββα
https://neataksi.blogspot.gr/2016/07/15-28-7-2016.html
Λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος μιὰ λακωνική, λακωνικοτάτη ἔκφραση μὲ τὴν ὁποία χαρακτηρίζει ποιός εἶναι ὁ πραγματικὸς ὁμολογητής.
"Ὁμολογητής ἐστι πᾶς ὁ ἐνιστάμενος ὑπὲρ τῆς ἀληθείας".
Αὐτὸς ποὺ ἀνθίσταται, ἀντιστέκεται γιὰ τὴν ἀλήθεια, εἶναι ὁμολογητής. Ἐκει λοιπόν, ποὺ θὰ κινδυνεύσει ἡ ἀλήθεια, ἡ Παράδοσή μας, ἡ Πίστη μας, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἀντισταθοῦμε μὲ κίνδυνο, μὲ ὁποιοδήποτε κίνδυνο, τότε θὰ γίνουμε κι ἐμεῖς ὁμολογητές.
Ὅταν ζεῖ κάποιος χριστιανικὰ μέσα σὲ μιὰ ἄθεη κοινωνία, εἶναι ὁμολογία. Κι ὅταν κυκλοφορεῖ κάποιος σεμνὰ στὸν κόσμο, εἶναι ὁμολογία. Ὅταν δὲν συμβαδίζεις μὲ τὸ κατεστημένο. Ἀλλὰ ἡ μεγαλύτερη ὁμολογία θὰ εἶναι ὅταν κληθοῦμε νὰ πεινάσουμε, νὰ γυμνητεύσουμε, νὰ πάρουμε τὰ βουνά, τότε θὰ εἶναι ἡ τελική, ἡ ἔσχατη ὁμολογία
Οἱ «Ὁμολογίες Πίστεως» ποὺ γίνονται σήμερα, εἶναι κατηχητικὸς ἐνημερωτικὸς λόγος. Δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν Ὁμολογία Πίστεως τῶν Ἁγίων ποὺ στηριζόταν στὴν θυσία καὶ τὸ μαρτύριο.
Στὴν ὁμολογία, ὁμολογοῦμε ἐκεῖνο ἀκριβῶς ποὺ μᾶς ζητοῦν νὰ ἀρνηθοῦμε! Δὲν θὰ μᾶς ζητήσουν σήμερα νὰ ἀρνηθοῦμε τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Μᾶς ζητοῦν νὰ ἀποδεχτοῦμε τὴν συνύπαρξη μὲ τοὺς ἑτερόδοξους. Θὰ μᾶς ζητήσουν νὰ δεχθοῦμε πρὸς διευκόλυνσή μας τὸ σφράγισμα γιὰ νὰ παίρνουμε φάρμακα και χρήματα.
Αὐτοὶ θὰ εἶναι καὶ οἱ Ὁμολογητὲς τῶν ἐσχάτων καιρῶν πού, λένε οἱ Πατέρες, θἆναι ἰσάξιοι τῶν πρώτων καιρῶν, γιατὶ πέρα ἀπ' ὅλα τ' ἄλλα, θἆναι ἰσάξιοι, ὄχι γιατὶ θὰ κάνουν μεγαλύτερη ὁμολογία ἀπὸ τοὺς Μακκαβαίους παῖδες, ἀλλὰ γιατὶ θὰ ὑπάρχει πολλὴ πλάνη κι ἀπ’ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία.
Ὅταν αὔριο, ὅμως, θὰ χρειαστεῖ νὰ στερηθοῦμε τὸ πορτοφολάκι μας, τὸ γιατρό μας, τὴ σύνταξή μας, ἐδῶ ὑπάρχει ὁμολογία· γιατί; Γιατὶ (θὰ τὸ κάνουμε) γιὰ μία Παράδοση, γιὰ μία Ἐντολὴ τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῆς Ἀποκαλύψεως, γιὰ νὰ μὴ σφραγιστοῦμε, γιὰ νὰ μὴν πᾶμε μαζὶ μὲ τὸν Ἀντίχριστο. Ἐδῶ ὑπάρχει ὁμολογία, θὰ στερηθοῦμε. Ὅπου ὑπάρχει λοιπόν, ὁμολογία, ὁ κίνδυνος τοῦ θανάτου, ὁ κίνδυνος τοῦ διωγμοῦ...
Ὅτι σήμερα, στὶς ἡμέρες τὶς δικές μας, θὰ μᾶς ζητηθεῖ κι ἐμᾶς ἡ ὁμολογία τῆς Πίστεως. Πάντοτε ἐζητεῖτο. Καὶ βασικὴ ὁμολογία Πίστεως εἶναι νὰ πολεμοῦμε τὰ πάθη μας. Ὅταν πολεμήσεις τὰ πάθη σου, σοῦ στοιχίζει. Εἶναι ὁμολογία Πίστεως. Ὅταν πᾶς νὰ κάνεις τὸ σταυρό σου ἔξω ἀπὸ μία Ἐκκλησία καὶ ντρέπεσαι, εἶναι ὁμολογία Πίστεως γιατὶ σοῦ στοιχίζει, ντρέπεσα· ὁ ἐγωϊσμός. Θὰ μοῦ πεῖς, τί μᾶς στοιχίζει; Λίγο πρᾶγμα· θὰ ταπεινωθοῦμε στοὺς ἀνθρώπους, θὰ μᾶς ποῦνε καθυστερημένους· εἶναι μιὰ μικρὴ ὁμολογία. Κι ἅμα δὲν εἶσαι ἕτοιμος νὰ κάνεις τὶς μικρὲς ὁμολογίες, δὲν θὰ κάνεις καὶ τὶς μεγάλες αὔριο.
Καὶ ἡ ὁμολογία στὶς ἡμέρες μας εἶναι νὰ ἀνακατέψουμε τὴν Ὀρθοδοξία μας μὲ τὴν αἵρεση, νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς αἱρετικοὺς μαζὶ μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους, νὰ ἀνακατέψουμε τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, κι ἐμεῖς νὰ τὸ ἀποδεχτοῦμε αὐτό, νὰ μὴν ἀντιδράσουμε. Ἐδῶ εἶναι ἡ ὁμολογία, λοιπόν, μᾶς ζητεῖται ἡ πίστις μας. Γιατί; Γιατὶ εἶναι παράδοση τῆς Ἐκκλησίας: τὸ ψέμα μὲ τὸ ψέμα καὶ ἡ ἀλήθεια μὲ τὴν ἀλήθεια. Δὲν γίνεται ψέμα καὶ ἀλήθεια μαζί! Αὐτὴ εἶναι ἡ Παράδοσή μας. Ἂν ἐμεῖς τὰ ἀνακατέψουμε, εἴμαστε προδότες τῆς Πίστεως.
Κι ἂν τὰ ἀνακατέψουν αὐτὰ οἱ Δεσποτάδες στὸ Π.Σ.Ε., στὰ μαγειρέματα ποὺ κάνουν, στὸν Οἰκουμενισμό, εἶναι προδότες, εἶναι προδότες. Κι ἂν ἐμεῖς σιωπήσουμε, εἴμαστε συνένοχοι, συμμέτοχοι.
Γι' αὐτὸ τὸ λόγο, ἡ ὁμολογία εἶναι, ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει θυσία, ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἀγώνας. Καὶ θὰ χρειαστεῖ κι ἐμεῖς, λοιπόν, στὶς ἡμέρες μας νὰ γίνουμε ὁμολογητές. Ἐκεῖ ποὺ θὰ μᾶς ζητηθεῖ. Μπορεῖ νὰ μὴ μᾶς ζητηθεῖ νὰ καταργήσουμε, ἢ νὰ μὴ πιστέψουμε στὴν Ἁγία Τριάδα, οὔτε στὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ μας κ.λπ., ἀλλὰ θὰ μᾶς ζητηθεῖ, ὅμως, νὰ βάλουμε τὸ τσιπάκι στὸ χέρι γιὰ νὰ πάρουμε τὰ χρήματά μας, θὰ μᾶς ζητηθεῖ νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς Παπικοὺς μέσα στὴν Ἐκκλησία, στὴν διευρυμένη Ἐκκλησία, στὴν βαπτισματικὴ θεολογία ποὺ εἶναι ὅλοι βαπτισμένοι, λένε, στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔτσι, οἱ αἱρετικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι μαζί, Οἰκουμενισμός! Ἐδῶ μᾶς ζητᾶτε ἡ Ὁμολογία. Καὶ ἡ Ὁμολογία αὐτὴ δὲν εἶναι ὁμολογία διακηρύξεως, χαρτοπόλεμος κ.λπ., εἶναι ὁμολογία ποὺ στοιχίζει.
Ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος ποὺ θὰ γίνει τοῦ χρόνου, ποὺ εἶναι Οἰκουμενιστική, αἱρετικὴ Σύνοδος, καὶ ὅσοι δὲν τὴν ἀναγνωρίσουν καὶ πᾶνε ἀντίθετα στὸ κατεστημένο ἱερεῖς, θὰ καθαιρεθοῦν, θὰ εἶναι ὁμολογητὲς αὐτοί. Καὶ οἱ ἄλλοι τί θᾶνε; Προσκυνημένοι, συμβιβασμένοι, ἄνθρωποι ἐπαγγελματίες ἱερεῖς καὶ ἐπαγγελματίες Δεσποτάδες, καὶ θὰ κάνουν τοὺς Ποιμένες! Θὰ πρέπει, λοιπόν, νὰ συνειδητοποιήσουμε ἐμεῖς, τί θὰ πεῖ ὁμολογία, τί θὰ πεῖ ὁμολογητής, καὶ ποῦ, σὲ ποιό σημεῖο γίνεται· ἐκεῖ ποὺ μᾶς κοστίζει... Αὐτοὶ θὰ εἶναι καὶ οἱ Ὁμολογητὲς τῶν ἐσχάτων καιρῶν πού, λένε οἱ Πατέρες, θἆναι ἰσάξιοι τῶν πρώτων καιρῶν, γιατὶ πέρα ἀπ' ὅλα τ' ἄλλα, θἆναι ἰσάξιοι, ὄχι γιατὶ θὰ κάνουν μεγαλύτερη ὁμολογία ἀπὸ τοὺς Μακκαβαίους παῖδες, ἀλλὰ γιατὶ θὰ ὑπάρχει πολλὴ πλάνη κι ἀπ’ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία. Θὰ σοῦ λένε…ὑπακοὴ στὸν πνευματικό σου, στὸ Ἅγιο Ὄρος, στοὺς Πατέρες· θὰ ὑπάρχει πολλὴ πλάνη. Ἐνῶ τότε ὑπῆρχαν οἱ Ὁμολογητές, ὑπῆρχαν καὶ οἱ Ἅγιοι ποὺ τοὺς καθοδηγοῦσαν, ὑπῆρχαν οἱ Πατέρες οἱ πνευματικοί, οἱ ἀσκητὲς …καὶ οἱ Ἅγιοι Ἐπίσκοποι ὑπῆρχαν τότε.
Τώρα δὲν θὰ ὑπάρχουν τέτοιοι, συμβιβασμένοι ἄνθρωποι θὰ ὑπάρχουν, συμβιβασμένοι Δεσποτάδες θὰ ὑπάρχουν καὶ θὰ σοῦ λένε: δὲν εἶναι τίποτα, ὁ Χριστὸς εἶναι μέσα στὴν καρδιά σου. Λοιπόν, νὰ κρατήσουμε αὐτὸ ποὺ γράφει ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ τὸ ὁποῖο δὲν πρέπει νὰ προδώσουμε, γιατὶ γι’ αὐτὸ θὰ διωχθοῦμε.
Ἂν δὲν πᾶμε μὲ τὸ κατεστημένο, μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ τὴν πανθρησκεία καὶ μ’ ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα νὰ ἀναγνωρίσουμε τὶς αἱρέσεις ὡς Ἐκκλησία τότε θὰ εἴμαστε ὁμολογητὲς καὶ θὰ συγχωρεθοῦν οἱ ἁμαρτίες μας.
απο ομιλία π.Ευθύμιου Τρικαμηνά
----> Στο παρακάτω video μπορείτε να δείτε διάφορες ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ εκδηλώσεις-συνέδρια απο το 1986 που έχουν γίνει με συμμετοχή και των δικων μας "ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" ποιμένων!!!
https://www.youtube.com/watch?v=BA8fhmQtU-M